Συμεωνίδης, Αλέξανδρος

Γιατρός, γιος του Κωνσταντίνου Συμεωνίδη (1909 - 1974). Γεννήθηκε στην Κομοτηνή, και σπούδασε ιατρική στην Αθήνα. Αφού τελείωσε τις σπουδές του, πήγε για μεταπτυχιακές στη Γερμανία, όπου έμεινε από το 1933 ως το 1938. Ο Σ. εργάστηκε στα πανεπιστήμια της Βόννης και του Βερολίνου, όπου ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την έρευνα του καρκίνου. Το 1938 προσκλήθηκε στην Αθήνα και ανάλαβε την οργάνωση και τη διεύθυνση των εργαστηρίων του Ελληνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου, που μόλις είχε τότε ιδρυθεί. Το 1940 ανάλαβε τη θέση του υποδιευθυντή στο παθολογοανατομικό εργαστήριο του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», ενώ παράλληλα αναγορεύτηκε υφηγητής της παθολογικής ανατομίας και γενικής παθολογίας στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1947, ο Σ. εγκαταστάθηκε στις Η.Π.Α., όπου επιδόθηκε σε έρευνες για τον καρκίνο, γεγονός στο οποίο οφείλει κυρίως τη φήμη του. Ο Σ. μελέτησε βασικά την ανοσία εναντίον του καρκίνου, τους όγκους των όρχεων, το ρόλο των ωοθηκικών ορμονών και την πειραματική ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού και ανακάλυψε το ρόλο των επινεφριδίων στην πειραματική ανάπτυξη του καρκίνου του ήπατος. Εκτός από τα επιστημονικά του συγγράμματα, έγραψε και ενδιαφέρουσες λογοτεχνικές σελίδες για παιδιά (Το παραμύθι του Κεφάλα, της Πηδηχτής και του Γελαστού κ.ά.) με το ψευδώνυμο Αλέξης Συμεών.